„Łabędzi Śpiew” K.C.Hiddenstorm

Hejka kochani. Na początku bardzo chciałabym BARDZO, ale to bardzo przeprosić autorkę - Karinę Hiddenstorm za taki długi czas oczekiwania na recenzje z mojej strony. Wiele się działo w moim życiu ostatnio. Śmierć bliskiej mi osoby, zajęcia i w końcu sesja, którą póki co zakończyłam i czekam na nowy semestr. Przepraszam, że nie było mnie taki czas i mam nadzieję, że nie będziecie mi mieli tego za złe. Chce wszystko nadrobić, by być tu z wami na bierząco. :)

Dzisiaj przychodzę do was z recenzją „Łabędzi śpiew”. Dziękuję autorce i wydawnictwu WasPos za egzemplarz do recenzji.

Zaczynając...

Książka jest napisana bardzo dobrze. Styl pisania autorki jest lekki, zrozumiały i przejrzysty. Opisy są sformułowane tak, aby każdy zrozumiał i miał szanse na zwizualizowanie sobie miejsc, czy zdarzeń. Narracja nie denerwuje i jest bardzo sprawnie prowadzona.

Okej, jest to moja pierwsza książka autorki. Muszę przyznać, że nie zawiodłam się, mimo iż zdarzały się sytuację, kiedy denerwowała mnie jedna rzecz. Mianowicie, autorka czasem zbyt dużo uwagi poświęcała małym rzeczom. Chodzi mi tutaj, na przykład, o początek. Wydaje mi się, że zbyt długo czytamy o przemyśleniach Alice. I tak, rozumiem, ponieważ główna bohaterka nie miała łatwo w życiu, była na skraju życia i śmierci, ale uważam, że można było mniej czasu poświecić przemyśleniom. Poza tym, do niczego innego nie mogę się doczepić.

Muszę przyznać, że zaskoczyłam się pozytywnie. Historia Alice i Phoenix’a (swoją drogą, bardzo oryginalne imię), jest napisana super. Wszystko spójnie i sprawnie się ze sobą łączy. Emocji mamy w książce pod dostatkiem. Czytałam recenzje innych osób i widzę, że nie tylko mnie zaskoczyło zakończenie, co jest bardzo fajne, ponieważ przeważnie zakończenia są przewidywalne.

Kochani, co powiem. Książka jest napisana bardzo fajnie, z oryginalną fabułą, czyta się szybko i przyjemnie, mimo trochę długich opisów przemyśleń. Polecam.

Wasza,

Wspaniałe Czytanie.